విశాలాక్షి వాలు చూపుల కతలు [5]

నాలోన నిరతమ్ము ;

ఇందు బింబానన జ్ఞాపకముల కెరటాలు;

ఆ తరంగాల తేలాడు సతతమ్ము ఆ మిల మిలలు ఏమిటో?!

కాంతా మణి క్రీ గంటి చూపులు ఈ జలములందున

కార్తీక దీపాలుగా వెలసెను;

నీలాల నింగిలో తారకలు అగణితములు ;

వెల తెలా బోతూన్న అంబరపు చుక్కల్లు ;

నా భామ దృక్ కాంతులిట తేలాడ కనుగొనెను;

నా హృదయ సరసులందున

చెలి చూపు మిల మిలలు ఉన్నవనీ;

కనుగొనిన కొక్కోటి చుక్కల్లు

మీనాక్షి వీక్షణమ్ముల

జ్యోతులను

‘బ్రతిమాలి, బామాలి ;

తళుకులను చేబదులు తెచ్చుకున్నాయి;

ఆ నాటి నుండి; నక్షత్ర రాసులు;

అంబరమ్మందున స్థిర వాసులైనాయి;

ఆ నాటి నుండి; అవి

సౌందర్య సామ్రాజ్య శాసన కర్తలై ;

మృదు హాసముల విలసిల్లుతునాయి;

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ఇన్నిన్ని వింతలను కనుగొనెను చంద్రుడు;

తారకా పతియై తాను దర్పమును కురిపించు;

తారా శశాంకుడు , రాకా సుధా కరుడు

ఉదయించు ప్రతి పొద్దు;

ఔను సుమా! నవ్యమౌ పొడుపు కథ!

ఈ కథల ముడులను విప్పవోయి, ఓ మన్మధుడా!

జాబిల్లి కడ-

బేలగా, తెలబోయి చూసేను మదనుండు;అతనుడు;

మరుని తెలి చూపులే....... ;

కావ్య సరసుల తేలుచూ, విరిసేటి తెలి కువలయాలు (కలువలు);